Foto Sabine Sintobin
FLATCOATED RETRIEVER
Het boek van Judi Seall, "The History of Retrievers", samengesteld op basis van de knipselboeken van Reginald Cooke, is een uitstekende bron van informatie over het jacht- en showgebeuren in het begin van de 20e eeuw. Bij het lezen van de stukken van kort na 1900 valt het op dat de rassen eigenlijk nog niet gestabiliseerd zijn. Er wordt nog door elkaar gefokt en de zuivere lijn niet altijd aangehouden. Wat telt is de kwaliteit van de jachthond. Ook qua naamgeving is nog niet alles gestandaardiseerd. De deelnemers aan de Field Trial in 1903 waren: acht Flatcoats, tien Wavycoats (wavy = golvend), een Roughtcoat (rought = ruw ) en een Curlycoat. In 1909 spreekt een ander knipsel over Labradors en Flatcoated variëteit waaronder Smooth retrievers (smooth= glad) en Wavy Coated retrievers.
Onze huidige Flatcoated Retriever gaat terug op die honden en op hun voorouders. Blijkbaar waren golvende of ruwharige vachten minder gewenst op het jachtterrein en zijn die weggefokt door het inbrengen van Collie en Setter. Hierdoor werden zij ook smaller en sneller. Onze Flats gaan ontegensprekelijk terug op de soort met een zwarte, gladde en langharige vacht. Hun oorsprong ligt wellicht in Newfoundland zoals dit vermoedelijk ook voor de Labrador het geval is. Ingevolge een te groot aantal honden op dit Britse eiland werden vanaf 1815 vele honden afgemaakt. Anderen concentreerden zich in de havenstad Poole en keerden met schepen terug naar Groot-Brittannië. Vanaf 1820 duiken ze daar op en begint het kruisen en fokken van handzame jachthonden. Flatcoats worden hierbij vrij populair onder de deelnemers aan jachtevenementen. Ook op shows doen zij hun verschijning vanaf 1860. Net dit showgebeuren zorgt ervoor dat er meer eenheid komt in type en karakter.
Mr Shirley uit Ettinton Park (Stratford upon Avon) was de fokker van Champion Moonstone die in 1888 geboren werd en algemeen beschouwd wordt als de stamvader van de huidige Flats. Shirley is ook de stichter van de British Kennel Club waarvan hij ook zeer lang voorzitter was. In zijn kennel vond de geleidelijke transformatie plaats van de zwaardere Wavy Coated naar de rankere Flat Coated. Het inbrengen van Setterbloed zal hiertoe zeker bijgedragen hebben. Ook de oorspronkelijk "stop"loze hond, wat kan wijzen op de vroege inbreng van Colliegenen kreeg een meer uitgesproken overgang van schedel naar snuit.
Van alle retrievers is dit wellicht de meest elegante verschijning, rank op de benen en met een fiere uitstraling. Je ziet het meteen: dit is een "heer van standing". De belangstelling voor de jacht is de laatste jaren opnieuw toegenomen en dit ras scoort goed tussen labradors en goldens, zij het dat men moet rekening houden met een trager leerproces omdat de honden wat temperamentvoller zijn en vrij lang speels blijven.
De Flat Coated Retriever kan een geschikte familiehond zijn. Hij houdt van iedereen en heeft zelf veel behoefte aan genegenheid. Hij wordt niet graag lang alleen gelaten en zal indien hij zich verveelt alles doen om aandacht te krijgen. Het is een vrolijke, opgewekte hond die soms onstuimig kan zijn. Zoals alle retrievers is hij gek op water en daartoe behoren ook modderpoelen en grachten. Voor zijn vacht kan het geen kwaad, integendeel, maar voor uw hoogpolig wit tapijt kan dit een beproeving zijn. Deze hond heeft wel veel beweging nodig.
Het is een prettige gezinshond voor mensen met een grote tuin en mensen die er graag op uit trekken, mensen die het geen probleem vinden hem zijn dagelijkse portie beweging te geven in (slecht) weer en wind. Zijn slanke bouw betekent ook snelheid en behalve een "blokje om" heeft hij recht op minimaal eenmaal per dag een fikse wandeling van één à anderhalf uur, bij voorkeur niet aangelijnd om hem zowel lichamelijk als geestelijk in een zo goed mogelijke conditie te houden. Vooral stadsbewoners dienen zich dus af te vragen of zij de Flatcoat dit kunnen bieden.
Freddy Quackelbeen
Het boek van Judi Seall, "The History of Retrievers", samengesteld op basis van de knipselboeken van Reginald Cooke, is een uitstekende bron van informatie over het jacht- en showgebeuren in het begin van de 20e eeuw. Bij het lezen van de stukken van kort na 1900 valt het op dat de rassen eigenlijk nog niet gestabiliseerd zijn. Er wordt nog door elkaar gefokt en de zuivere lijn niet altijd aangehouden. Wat telt is de kwaliteit van de jachthond. Ook qua naamgeving is nog niet alles gestandaardiseerd. De deelnemers aan de Field Trial in 1903 waren: acht Flatcoats, tien Wavycoats (wavy = golvend), een Roughtcoat (rought = ruw ) en een Curlycoat. In 1909 spreekt een ander knipsel over Labradors en Flatcoated variëteit waaronder Smooth retrievers (smooth= glad) en Wavy Coated retrievers.
Onze huidige Flatcoated Retriever gaat terug op die honden en op hun voorouders. Blijkbaar waren golvende of ruwharige vachten minder gewenst op het jachtterrein en zijn die weggefokt door het inbrengen van Collie en Setter. Hierdoor werden zij ook smaller en sneller. Onze Flats gaan ontegensprekelijk terug op de soort met een zwarte, gladde en langharige vacht. Hun oorsprong ligt wellicht in Newfoundland zoals dit vermoedelijk ook voor de Labrador het geval is. Ingevolge een te groot aantal honden op dit Britse eiland werden vanaf 1815 vele honden afgemaakt. Anderen concentreerden zich in de havenstad Poole en keerden met schepen terug naar Groot-Brittannië. Vanaf 1820 duiken ze daar op en begint het kruisen en fokken van handzame jachthonden. Flatcoats worden hierbij vrij populair onder de deelnemers aan jachtevenementen. Ook op shows doen zij hun verschijning vanaf 1860. Net dit showgebeuren zorgt ervoor dat er meer eenheid komt in type en karakter.
Mr Shirley uit Ettinton Park (Stratford upon Avon) was de fokker van Champion Moonstone die in 1888 geboren werd en algemeen beschouwd wordt als de stamvader van de huidige Flats. Shirley is ook de stichter van de British Kennel Club waarvan hij ook zeer lang voorzitter was. In zijn kennel vond de geleidelijke transformatie plaats van de zwaardere Wavy Coated naar de rankere Flat Coated. Het inbrengen van Setterbloed zal hiertoe zeker bijgedragen hebben. Ook de oorspronkelijk "stop"loze hond, wat kan wijzen op de vroege inbreng van Colliegenen kreeg een meer uitgesproken overgang van schedel naar snuit.
Van alle retrievers is dit wellicht de meest elegante verschijning, rank op de benen en met een fiere uitstraling. Je ziet het meteen: dit is een "heer van standing". De belangstelling voor de jacht is de laatste jaren opnieuw toegenomen en dit ras scoort goed tussen labradors en goldens, zij het dat men moet rekening houden met een trager leerproces omdat de honden wat temperamentvoller zijn en vrij lang speels blijven.
De Flat Coated Retriever kan een geschikte familiehond zijn. Hij houdt van iedereen en heeft zelf veel behoefte aan genegenheid. Hij wordt niet graag lang alleen gelaten en zal indien hij zich verveelt alles doen om aandacht te krijgen. Het is een vrolijke, opgewekte hond die soms onstuimig kan zijn. Zoals alle retrievers is hij gek op water en daartoe behoren ook modderpoelen en grachten. Voor zijn vacht kan het geen kwaad, integendeel, maar voor uw hoogpolig wit tapijt kan dit een beproeving zijn. Deze hond heeft wel veel beweging nodig.
Het is een prettige gezinshond voor mensen met een grote tuin en mensen die er graag op uit trekken, mensen die het geen probleem vinden hem zijn dagelijkse portie beweging te geven in (slecht) weer en wind. Zijn slanke bouw betekent ook snelheid en behalve een "blokje om" heeft hij recht op minimaal eenmaal per dag een fikse wandeling van één à anderhalf uur, bij voorkeur niet aangelijnd om hem zowel lichamelijk als geestelijk in een zo goed mogelijke conditie te houden. Vooral stadsbewoners dienen zich dus af te vragen of zij de Flatcoat dit kunnen bieden.
Freddy Quackelbeen
